In deze rubriek neemt een collega je mee naar een betekenisvolle of dierbare plek in Rotterdam. En geeft vervolgens het stokje door.

Betty is net als haar man Henk een echte Rotterdammert. De bekende ‘natte T’ blijft achterwege als ze aan het woord is. Verder is veel aan haar als de stad Rotterdam zelf: opgewekt, nuchter, sportief en open. En altijd in voor (droge) humor en voor nieuwe dingen. Een andere thuisbasis om in te leven en werken is onbespreekbaar.

“Ik heb het wel geprobeerd hoor, ergens buiten Rotterdam werken. Op een gegeven moment kon ik aan de slag bij een organisatie in Scheveningen. Maar het idee om buiten mijn stad te moeten gaan werken voelde bij nader inzien niet goed. Uiteindelijk heb ik het besluit genomen om mijn sollicitatie in te trekken."

Intussen werkt zij al haar hele werkzame leven in Rotterdam en sinds 2002 voor het LMC-stafbureau als HR adviseur. Onderweg naar één van haar vele favoriete plekken in de stad, op een frisse maandagmiddag vlak na de zomervakantie, manoeuvreert zij behendig op de elektrische fiets tussen het verkeer door. Langs lossende vrachtwagens, inparkerende auto’s en rinkelende trams door maakt ze de doorsteek naar de Oude Binnenweg. Bij Café Timmer remt ze af. Gastvrouw Wil heeft haar al snel van achter de bar door het raam heen gespot. Eenmaal binnen staat in een mum van tijd een prima bak koffie voor onze neus. Het interieur van dit knusse café ademt de typische sfeer van de Oude Binnenweg: bruin; gezellig; down-to-earth. “Hier komen wij regelmatig, na het werk of in het weekend als het voetbal is afgelopen”, vertelt Betty. “Het leuke aan deze straat maar ook aan dit café is dat er zoveel verschillende types komen. En je raakt zó met iemand aan de praat. Het is altijd weer leuk om hier te zijn.”

Er wordt een mooi boekje gepakt wat klaar ligt voor gasten, om door te bladeren of mee te nemen. Het gaat over Rotterdamse jazzmusici. Een ode aan overleden jazzmusici, om precies te zijn. Rotterdam heeft immers iets met jazz. Al jaren vindt er het succesvolle North Sea Jazz Festival plaats en café’s als Timmer en Melief Bender zijn niet meer weg te denken als speellocatie. Wie om zich heen kijkt ziet in het straatbeeld her en der geëmailleerde borden en muurschilderingen met geportretteerde bekende artiesten. Met de gastvrouw ontstaat een gesprek over de verrassingen die je tegenkomt als je een keer een andere route neemt dan je gewend bent. Het voorbeeld van de houten voetgangers-oversteek over het drukke Hofplein komt voorbij. En de gigantische muurschildering aan de achterkant van het café. Daarvoor moet je even het hoekje om, een onopvallend steegje in. De stad heeft wat dat betreft heel wat verborgen schatten in petto. “Weet je dat je als je op de fiets zit en je echt in het hier en nu bent, dat je dan heel veel leuke en mooie dingen ziet?” zegt Betty terwijl ze even later, op de terugweg naar de Henegouwerplein links en rechts kleurrijke muurschilderingen aanwijst. De ene is nog verrassender dan de andere. Welke zij het mooist vindt? “Dat is die daar, met die wervelende vormen bij dat mensfiguur” zegt ze en ze kijkt even achterom. Er is inderdaad een prachtig kunstwerk op een gevel te zien: een sprookjesachtig vrouwenfiguur opgebouwd uit een Dalí-achtige wervelstorm.

Een jazzboekje en het voornemen om de 'street art route' eens te doen rijker: op pad met Betty biedt nieuwe inzichten.

Betty draagt het stokje over aan:

Aad van der Sluis,

Locatieleider Palmentuin.

Lees over zijn favoriete plek in de stad in het volgende e-magazine.

Wist je dat je een app kunt downloaden met een street art route? Klik op de button en lees meer.